Friday, September 14, 2012

Meron pa

Nagwawala, nagiingay, di mapigil, walang humpay
Ngunit wala paring marinig
Saradong mga labi, mapayapang daigdig
Parang wala lang nangyayari
Parang walang mga namatay na bayani

O bakit ba ang tahimik mo?
Ikaw ba ay nababato
Sa lagpak mong karandaman
May pag-asa ka ba bayan?

Hanggang tambay lang nga ba si Juan?
Nakararating kung saan-saan
Ngunit wala paring laman ang tiyan
Konting kurot at subo man lang

Oo ngang bumibirit sa entablado
Bagsak ang kalaban, bugbog sarado
Pero wala paring laman ang plato
Sa ilang butil lang nagsasalo-salo

At bakit ba ayaw natin lumaya?
Dahil ang manlulupid ay sadyang madaya
Wala na tayong ginawa na tama
O, lagi na lang tayong kawawa

Ganyan parati ang kanyang reklamo
Mahina magisip, maliit magplano
Sumusunod-sunod lang kung kani-kanino
Walang konsepto ng ginto

Di marunong makipagsabayan
Hindi handang makipaglaban
Padaos-daos lang
Walang kasunod na hakbang

Masakit marinig, masakit ispipin
Ganyan na lang ang tingin sa atin
Pero sandali kaibigan
May hindi tayo nalalaman

Ang mangaapi, ang kalaban
Ang pumipigil sa aksyon at kaalaman
Sino nga ba sila?
Lumaban nga't magpakita

Ang kunot sa iyong noo
Mawawala pag 'yong natanto
Sa salamin nakatungo
Ang kalaba'y nakatingin sayo

Sino pa ba?

Tayo lang naman kaibigan
Tayo lang ang kailangan
Hinahayaang maapi't maapakan
Kung kaya't di maibigay ang kailangan

Nawala na nga ang mga prayle
At ang mga 'kanong minsan din ay dumiskarte
Pero gusto parin nating magpaalila
Tayo rin ang pumalit sa mga puti't kastila

Hindi pagbangon, hindi pagkilos
Hindi pagsangayon o batikos
Pagbabago lang ng pagiisip at paniniwala
Kahit yun na muna ang gawin nating tama

Hindi masama ang pagiging masaya
Pero maniwala ka na meron at meron pa
Sa atin ang mundo
Maniwala lang sana tayo

Wednesday, September 12, 2012

Garden view

We're always in the right place
But never the right time
Close, but never close enough

Can we please just break the rules
Right what is wrong
Deal penalty to those not in the plan

We are left pretending
Left with just the here and now
Willing time to stop
Every second, a moment fleeting

There really isn't anything here
There is no universal conspiracy
No magic, no tension, no sparks
No way to keep up the denial

Sometimes you have to let go of something good
And something greater will follow
It's undeniable, without doubt, without question

After all this time
We find ourselves in the same situation
Just say it and I'm yours

When the touch lingers
Don't let it go
This time, I won't turn away

Sunday, September 02, 2012

Once

Once in a blue moon we met
As if it were the first time
All the music fell into place
The moonlight lit the dark

I called for you
And you turned
And that smile, it never ceased
The night would never end
The world was ours, ripe for the picking

Once in a blue moon I held your hand
And you never let go
We were lost in the eternity in our eyes
We understood the depths of our souls

Deeper into the night
As daylight drew closer
And as I to your lips
Skin on skin
More and more

An unending search
Your skin
My touch
The warmth
Tenderness
And the longing

A moment frozen in time
The world just a kiss
The end seemed out of sight
There was nothing more than this

Once upon a blue moon
We fell in love
In that moment
And once, would never be again

So goodnight
Goodbye
Once
Caught in a blue moon
Forever in a moment